|
تنفس صبح
سیره امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در مثنوی مولوی
 یکی از عناصر مطرح شده در مثنوی تعلیمی، اعتقادی و سرشار از حکمت ومعرفت مولانا ساحت مقدس امیرالمؤمنین علی (ع) است، که باید جلوه گری های سیره این چشمه جوشان معرفت الهی و اسوه بلند قامت از ایمان و فضایل متعالی را در این اثر شگرف در نگارگری هایی هنرمندانه حاصل از مکاشفات مولانا به نظاره نشست.
وصف صبر و بردباری حضرت علیعلیه السّلام
 مولانا شمشیرعلی (ع) را از جنس صبرمعرفی می کند که حیات بخش و هدایتگر به سوی ایمان است، نه شمشیر آهنی مرگ آور وگمراه کننده. در روح دشمن نفوذ می نماید و به جای کشتن جسم، جانش را شیفته می کند*:
من چو تیغم پر گهرهای وصال زنده گردانم نه کشته، در قتال (مثنوی، د اول، ب ٣٨٠٧)
صبر وبردباری آن حضرت در راه حق شعاع آفتاب حلم پیامبر و تابش آفتاب بردباری است:
چون شعاعی آفتاب حلم را (مثنوی، د اول، ب ٣77٧)
باد خشم وشهوت علی(ع) را حرکت نمی دهد، چون اهل نماز، یعنی مؤمن و معتقد است**:
باد خشم و باد شهوت، بادآز برد او را که نبود اهل نماز (مثنوی، د اول، ب ٣٨١١)
*استاد حسین امیری، کلاس شرح مثنوی، سال١٣٨7
**استعلامی، شرح مثنوی، ج١، ص ٥٤١ نظرات شما عزیزان: چهار شنبه 12 شهريور 1393برچسب:, :: 11:39 :: نويسنده : سحرحیدری
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ پيوندها
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت: